Jannick van Venrooij (34)

Of het niet eens tijd wordt om me te vestigen? Ja, dat vind ik ook. Het praktijkhouderschap zie ik als de kern van ons vak. Het is beter voor de kwaliteit van zorg, het vertrouwen in huisartsen, de continuïteit en de duurzame samenwerking in de keten. Dus zie ik het ook als mijn verantwoordelijkheid om in te stappen. Het wordt zeker tijd daarvoor.

Een aantal jaar geleden deed zich een mogelijkheid voor, maar ik wist mij niet staande te houden als jonkie tussen twee zeer ervaren zwaargewichten. Die heb ik laten passeren. Daarnaast zie ik toch wel op tegen de verantwoordelijkheden en de hoeveelheid werk. Alhoewel ik van collega’s hoor dat het wel te doen is. Je eerste jaar als praktijkhouder is heel pittig, daarna gaat het beter. Ook nu loopt er een aanbod, maar daar is van alles nog onduidelijk en er zijn veel mitsen en maren. Ik vind dat beide partijen zich beter kunnen voorbereiden op een overname of associëren. Met gesprekken, een soort routekaart en een hulplijn zou ik al enorm geholpen zijn. Een taak voor Humo?

Vijf jaar is een mooie periode om te freewheelen als waarnemer. Daarna moet je je verantwoordelijkheden pakken. Zelf wil ik graag meer inspraak, mee leidinggeven en iemands vaste huisarts zijn. In een fijn team waarin iedereen goed weet wat hij of zij kan en wat niet. Zodat je een optimale taakverdeling kunt maken, dan is je werk inhoudelijk leuker.

Nu ik rond ga kijken, op zoek naar een vaste plek, komt ook mijn wensenlijstje op tafel. Zoals: liever geen praktijk met veel achterstallig onderhoud maar eentje waar het financieel en administratief op orde is. Het mag best een avontuur worden, zolang ik alles maar overzie.

Ik hou van deze regio, stedelijk platteland noem ik het. Patiënten zijn niet doorsnee, vaak zelfs complex en dat ligt me goed. Na mijn studie in Maastricht trok de thuisregio weer, ik zit hier prima. Over een jaar ben ik gevestigd, zullen we daar voor gaan?